|
|
Energia parowania
|
 | masy parującej substancji (czyli jej ilości) |
| właściwości tej substancji opisywanej współczynnikiem o nazwie "ciepło parowania". |
Wzór na energię potrzebną do wyparowania określonej ilości substancji
Wzór na energię (cieplną) potrzebną do wyparowania cieczy ma postać:
Qp = m ∙ R
Qp - energia potrzebna do wyparowania tej ilości substancji - jednostka w układzie SI: dżul J
m - masa parującej substancji - jednostka w układzie SI: kilogram kg
R - ciepło parowania - współczynnik charakteryzujący substancję - jednostka w układzie SI: dżul przez kilogram J/kg.
Współczynniki R są podawane w tablicach i odnoszą się najczęściej do parowania zachodzącego w temperaturze wrzenia danej cieczy. W innych temperaturach współczynnik ten może posiadać inną wartość.
Uwaga 1 - temperatura nie ulega zmianie
Wzór podany wyżej odnosi się do sytuacji, w której po wyparowaniu cieczy, powstała para ma temperaturę równą temperaturze cieczy, z której powstała. W celu dalszego ogrzania pary potrzebna byłaby oczywiście dodatkowa energia.
Uwaga 2 - opisywana energia jest oddawana podczas skraplania
Podany wyżej wzór odnosi się nie tylko do sytuacji, w której paruje ciecz. Także proces odwrotny - skraplanie (także bez zmiany temperatury) związany jest z taką energią. Jednak w przypadku skraplania energia tej jest oddawana przez parę, a nie pobierana.
Zastosowania omawianego w tym rozdziale wzoru
Powyższy wzór jest dość często stosowany w Bilansie cieplnym, razem z wzorami na energię niezbędną do zmiany temperatury ciała i energię topnienia. Inne zastosowania wiążą się zawsze z koniecznością wyznaczenia energii potrzebnej do wyparowania - np. do szacowania zmian klimatycznych, w procesach chłodzenia i podgrzewania itp.