| Wielkość wyznaczana / nazwa wzoru | 
      wzór | 
      co we wzorze | 
    
    
      |  I zasada termodynamiki | 
      
         ∆U = Q + W 
       | 
      ∆U - przyrost energii wewnętrznej układu 
        Q - ciepło dostarczone do układu 
        W - praca wykonana nad układem | 
    
    
      Energia wewnętrzna gazu doskonałego 
        Energia nie oddziałujących ze sobą cząsteczek gazu | 
      
         U = cv n T 
       | 
      U - energia wewnętrzna 
        R - stała gazowa 
        n – liczba moli gazu 
        T – temperatura bezwzględna (w kelwinach)
           | 
    
    
      | Energia ogrzewania (ochładzania) ciała - bez przemian
        fazowych (czyli bez topnienia, krzepnięcia, parowania, krystalizacji
        itp.) | 
      
         Q = m cwł ∆t 
        Q = m cwł ∆T
         Q = n c ∆t 
        Q = n c ∆T 
       | 
      Q – wymieniane ciepło 
        m – masa 
        t – temperatura w °C 
        T – temperatura bezwzględna (w kelwinach) 
        c - ciepło molowe w układzie SI w J/molK | 
    
    
      |  Energia potrzebna do zajścia przemian fazowych | 
      
         Q = m·cprzemiany
  
         Przykładowo: 
        Q = m·Rp 
        Q = m·L 
       | 
  
      cprzemiany– ciepło danej
        przemiany fazowej np. 
        L - ciepło topnienia 
        Rp -  ciepło parowania | 
    
    
      Stała gazowa R 
        R = 8,31 J/mol·K | 
      
         R = k·NA 
       | 
      k = 1,38054·10-23 J/K 
        NA= 6,02·1023 1/mol | 
    
    
      | Praca w przemianie izobarycznej | 
      
         W = – p ∆V 
       | 
      V -  objętość 
        p – ciśnienie 
        minus wynika z faktu, że wzrost objętości oznacza oddawanie energii
        przez układ (gaz) | 
    
    
      | Równanie Clapeyrona (stanu gazu doskonałego) | 
      
         p V =  n R T 
       | 
      symbole - j.w. | 
    
    
      | Związek między Cp i CV | 
      
         Cp = CV
        + R 
       | 
      Cp ciepło molowe przy stałym ciśnieniu 
        CV - ciepło molowe przy stałej objętości | 
    
    
      Równanie przemiany izotermicznej gazu doskonałego 
         (T = const) 
        Prawo Boyle'a i Mariotte'a | 
      
         p ∙ V = const 
        p1∙V1 = p2∙V 2 
       | 
      p1, V1 - ciśnienie i
        objętość w momencie 1 
         p2, V2 - ciśnienie i objętość
        w momencie 2  
       | 
    
    
      Równanie przemiany izobarycznej gazu doskonałego 
         (p = const) 
        prawo Gay Lussaca 
       | 
        
          | 
      V1, T1 - objętość i
        temperatura (w Kelwinach) w momencie 1 
         V2, T2 - objętość i
        temperatura (w Kelwinach) w momencie 2  
          | 
    
  
    | 
       Równanie przemiany izochorycznej gazu doskonałego 
       (V  = const) 
      Prawo Charlesa 
     | 
      
        | 
    p1, T1 - ciśnienie i
      temperatura (w Kelwinach) w momencie 1 
       p2, T2 - ciśnienie i temperatura
      (w Kelwinach) w momencie 2  
     | 
    
    
      Równanie przemiany adiabatycznej gazu doskonałego 
         (brak wymiany ciepła z otoczeniem Q = 0) | 
      
         p ∙ Vχ 
        = const 
        p1∙ V1χ
        = p2 
∙V2χ 
         
       | 
      χ - stosunek Cp/CV – współczynnik
        adiabaty zależny od ilości stopni swobody cząsteczek gazu. | 
    
    
      | 
         Stosunek ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu,
        do ciepła właściwego przy stałej objętności (wykładnik adiabaty)  
       | 
        | 
      Dla gazów doskonałych o cząsteczkach : 
        jednoatomowych: χ = R∙3/5
        dwuatomowych: χ = R∙5/7 
        trzyatomowych: χ = R∙3/4 
       | 
    
    
      | Zależność między energią kinetyczną cząsteczek gazu
        doskonałego a temperaturą dla gazu jednoatomowego. | 
         | 
      k -  stała Boltzmanna 
        k = 1,38054*10-23 
        T - temperatura w Kelwinach |